මා තනිවුණු විට
ළගට විත් තනි රැක්ක
ඇයි මොකද මේ කියා මා
සනසන්න වෙර දැරුව
මගේ අම්මේ නුඹ මගේ
මව වෙන්න මේ සසරේ
යලි උපන් හැමදාම....
මගේ කුස පුරවන්න
කුසගින්නේ හිටිය ඔබ
මගේ ලොව දිනවන්න
ඔබේ ලොව දුන්න ඔබ
කරන මේ හැමදේම
මා මතකේ රැඳී ඇත
මගේ දිවියේ හැමදාම...
වැරදි දේ කරන විට
හරි මගට යොමු කෙරුව
අසනීප වුණු විටදී
මගේ ළග රැඳුණු ඔබ
මා වෙනුවෙන් කරන
මේ අනගි මෙහෙවරම
ඇති අම්මේ මතු සසරේ
බුදු වෙන්න...
No comments:
Post a Comment
හිතුනු දේ කුරුටුගාලා යන්න.... ඒ නැතත් කඩයිමට ගොඩ වුනාට ස්තුතියි....